Rutyny

Szarość dnia przybija mnie coraz bardziej.
Dzień jak co dzień,
te same pytania, których odpowiedzią,
ciagle jest znak zapytania.

Stan wolny od zakochania,
bez pracy i edukacji.
Chyba lepiej żyło się w niewoli miłości bez wzajemności.
Poddać się ideii,
żyjąc z nadzieją i przekonaniem że i tak się nie spełni.

Teraz dużo wolnego czasu,
możliwości by go wypełnić.
Lecz się nie chce.
Ciągle leże i do sufitu szepce.

To już chyba zaczyna mi szkodzić.
-Nie wiem, określą to specjaliści,
dlatego piszę choć nie chcę.

autor

obcyy

Napisany: 2007-03-21 Dodano: 2008-02-01 17:33:02

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie