Rzecz o wróbelku
Kapu, kap! - pali się świeczka,
Wróbelek w piasku się tarza.
Na niebie pierwsza gwiazdeczka
Chce się z nami przekomarzać.
Kapu, kap! - śmieje się świeczka,
Do snu się układa ptaszek,
Rozchyl dzióbek, daj usteczka,
Cicho, jam nie złodziejaszek!
Kapu, kap! - droczy się świeczka,
Ptaszek pogrążony we śnie,
Ty kusisz w kusych majteczkach,
Więc pośpiesz się i weź mnie!
Kapu, kap! - rumieni się świeczka,
Wróbelek przez sen gaworzy,
Roztańczona Calineczka
Zapomniała o świecie Bożym.
Kapu, kap! - dopala się świeczka,
Wróbelek rześki się budzi,
Zapada w sen gwiazdeczka
I ty zaśnij, przestań nudzić!
Kapu, kap! - zgasła świeczka,
Wróbelek na nas się gapi,
Kawy z mleczkiem lub bez mleczka,
Tak bardzo chciałbym się napić!
Komentarze (12)
Wróbelek - bardzo fajny koleżka.
ten twój ptaszek.. wrobelek
musi mieć mały problem z celem;
czy świecą tą gwazdkę przelecieć
czy świeczkę o gwiazdkę rozniecić..
Bardzo fajnie i orginalnie
Podoba mi się Twój mały wróbelek
Pozdrawiam pogodnie :)
Kapu, kap! - zgasła świeczka,
cóż tam kawa bez mleczka,
wszak ta świeżutka rosa
wymaga papierosa
ciepł, wesoły i pomysłowy wiersz,,,pozdrawiam :)
Ja za Tańczącą z wiatrem i pozdrawiam...
..............
hm ciekawy i bardzo żwawy ... pozdrawiam
Oryginalny pomysł na wiersz z wróbelkiem i świeczką w
tle.
Mnie się bardzo podoba.
Serdeczności:)
Jestem pod wrażeniem pomysłu i wykonu!
Wróbelek - podglądacz. :))
Pozdrawiam serdecznie.
bardzo fajne :) pozdrawiam