Rzeczywistośc to Anomalia
Stoję sama u progu,
Potykam się o własne myśli.
Nie zamykaj drzwi !
Słowo rani – bardziej niż nóż,
Marność przesłania wzrok,
Przecieram oczy od złych słów.
Wesprzyj delikatnym tchnieniem,
Pusta przestrzeń …
Pokrętna rzeczywistość staje się anomalią.
autor
maciejkluczyk
Dodano: 2014-08-25 12:21:42
Ten wiersz przeczytano 555 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Na część rzeczywistości mamy wpływ i to powinniśmy
wykorzystać.Pozdrawiam:)
-- och to życie, czy zawsze musi być takie smutne...
Ciekawy wiersz,a dla mnie to
prosta rzeczywistość jest anomalią,nie pokrętna,bo
życie bywa często pokrętne właśnie...
Pozdrawiam serdecznie:)
bardzo dobry ostatni wers wygląda na dzieło przypadku;
sam oceń czy mój głos oddany jest na Ciebie czy na
przypadek;
ale skoro piszesz o anomalii: potrafisz sobie
wyobrazić czas płynący w bok? nie w przód, nie wstecz,
ale właśnie w bok?
pozdrowienia
Ciekawy wiersz:-) slowa moga bardzo zranic ale
milczenie jak dla mnie jest o wiele gorsze...
słowa potrafią ranić..ale ich brak często
również...oby jasne myśli!!fajnie napisane,podoba mi
się:)pozdrawiam:)
Rzeczywistość nie musi być czarna bo sam ją malujesz
pozdrawiam :)