Rzeka i ja

Ciekawie, refleksyjnie, dobrze napisane, ja nieraz
wchodziłam do tej samej rzeki i czasem żałowałem, ale
nie zawsze.

Przepraszam - miało być: wszystko niby takie samo.

Można spojrzeć i tak.
Krążenie wody w przyrodzie, życie i śmierć. I znowu
życie.
Wszystko płynie. Rzeka, życie, a nawet skały się topią
i płyną. wszystkoiby takie samo, a jednak za każdym
razem odmienne.
Pozdrawiam w zamyśleniu.

Udane rozważania.
Carpe diem...pozdrawiam :)
P.S. Z "miękka" - jedno "k" uciekło

ciekawa refleksja.

Wow, obrazowo, pięknie
Podoba mi sie wiersz
+++ pozdrawiam z wdzięcznością

Z największą przyjemnością przeczytałem ten bardzo
ładny, refleksyjny wiersz (msz - jeden z Twoich
najlepszych białasów). Tym bardziej, że teraz, po
przeczytaniu (wiem, łatwo tak ;-)) stwierdzam, że
myślę bardzo podobnie.

A poza tym, cóż... Tak w kontekście 5 i 6 wersu...
Nauki ścisłe, jakby nie było, tutaj królują... Do
morza, potem się tworzą chmurki, pada deszczyk, spływa
górskimi strumykami do rzeczki, rzeczka do morza... I
tak w kółko, wciąż to samo :)))

Pozdrawiam, Michale :)

Ale i woda w rzece za każdym razem inna

Udana próba zmierzenia się z tezą Heraklita. Rzeka się
zmienia, wiele człowiek zamienił w ścieki,
poszczególny człowiek też się zmienia, ale ludzie
niekoniecznie.
Udanego dnia

O życiu, jego przemijalności.
Podoba mi się.

czy to paradoks? nie trać nadziei
bo rzeka jak to rzeka
pantha rei

To nieprawda
że nie można
dwakroć do tej samej rzeki wejść
można okpić świątobliwy upływ czasu
pożartować


Trzeba tylko przemóc lęk
zlekceważyć ludzki śmiech
trzeba
tylko
most
wzdłuż rzeki
wybudować
/A. Poniedzielski/


Dobranoc, Jastrzu