.../Rzucając na dno promyk...
Słońce wychynęło zza gęstych chmur
Rozwiało świetnością chwilowe zranienia
Promieniem objęło za cierpień ramię
I uśmiechnęło się
- tak szczerze
Dotarło światłem w głąb duszy
Rzucając na dno promyk nadziei
Ujmując serce pięknem i mocą
Kazało wierzyć
- że wszystko się zmieni
autor
Lady in red
Dodano: 2007-03-09 07:59:59
Ten wiersz przeczytano 584 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.