Sama w czterech ścianach

Nareście sama! W czterech ścianach.
Zamknięta - niczym zjawa.
Jest dzień wiec własnym życiem żyję,
A w nocy w kogo innego się zmienię.

W nocy będę biegać po pokojach
Patrzeć na okno błagalnie,
Może Anioł Śmierci w nim stanie
I życie ze mnie zedrze jak ubranie.

Za dnia o tym nie myślę.
Śmierci spodziewam się w nocy,
Za dnia mnie nie weźmie.
Nie ma takiej mocy.

Za dnia nie przyjdziesz
Bo o tobie nie myślę,
Ale gdy za oknem mrok panuje,
To wiem ze to nie mrok.

To ciemne twoje skrzydła.
Ciemny Aniele porwij moja dusze!
Zabierz ja z tego wiezienia!
Tu ludzie nie rozumieją, jestem obcą osobą.

autor

Morrigan

Dodano: 2006-03-30 10:45:24

Ten wiersz przeczytano 509 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie