Samo życie...
Pytam gdzie ta Ziemia leży?
Do kogo ta planeta dzisiaj należy?
Po co my się tu rodzimy?
Gdzie my po śmierci odchodzimy?
Kosmos nie daje żadnych prognoz
Ktoś kiedyś liczył na jakiś rozgłos...
Układ słoneczny - problem odwieczny
Wiedza o Bogu - dylemat społeczny
Trudna jest życiowa nauka
Człowiek wszędzie szczęścia szuka
Serce do wielu miejsc w życiu puka
Prawdziwa MIŁOŚĆ jest jak piękna sztuka
Zdradzę Wam tajemnicę swą
Miłość do szaleństwa poezją mą
Daj uśmiech ponurakom
Rozbij serca skorupiakom
Raduj się z bliźnim do białego rana
Napij się z nim odrobinę szampana
Życie leci jak szalone
Na Górze już wszystko ustalone
Ludzie myślą ,że pójdą do kościoła co
niedziela
I ich duszę Niebo popiera
W niedzielę człowiek przyjmie opłatek
W poniedziałek walczy z bratem o spadek
Czasem myślę po co życie dane nam
Bliskich z ziemi spotkamy u Nieba bram
Bądźmy dobrze traktowani
Więc szanujmy się KOCHANI
ILONKA1988
Komentarze (13)
Apel jak najbardziej słuszny, a rozważania zasadne w
tym wieku, gdyż w każdym człowieku rodzą się te same
wątpliwości.
Godny uwagi wiersz.
Samo życie...
Pozdrawiam z podobaniem:)
O, tu jest chociaż ważny morał, który wynika z treści.
Pozdrawiam
Skłaniasz do życiowej refleksji.
Warto się nad Twoimi słowami zastanowić i wziąć je do
serca
Pozdrawiam Iwonko.
Marek
Za Anną
Pozdrawiam
Ilonka, głęboka refleksja i bardzo mądra często ludzie
zapominają, że zawiść jest czymś złym, powinnyśmy być
bardziej tolerancyjni i kochać się:)
Pozdrawiam serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)
Dobry apel - szanujmy się - bardzo dobry wiersz lubię
takie klimaty:-)
pozdrawiam
tak, szanujmy się!
Wiersz z chwilą zadumy...
Miłego popołudnia:)
Udana refleksja Pozdrawiam serdecznie
Piękny apel" szanujmy sie kochani. Pozdrawiam
serdecznie.
Ładnie.
Wiele retorycznych pytań, na które wciąż szukamy
odpowiedzi.
Słuszna rada zawarta w puencie.
Moc serdeczności.