***Samobójczyni***

Jakaś sylwetka na dachu
Patrz
Na skraju stoi
Że też się nie boi
Nic sobie nie robi ze strachu
Podnosi w górę twarz

Do przodu wystawia nogę
Zobacz
Cała się przechyliła
Równowagę straciła
Narastającą słychać trwogę
I dziecka płacz

Długie to spadanie
Trach
A nie to tylko ona
Jeszcze leży rozpłaszczona
Zaraz wstanie
I z powrotem ruszy na dach.

Żegnam się z Bejem tym wierszem. Miło było. I mnie, i mam nadzieję, że Wam również. Dziękuję za głosy, za komentarze. Za wszystko.

autor

Awiw

Napisany: 2007-03-23 Dodano: 2007-03-23 18:03:53

Ten wiersz przeczytano 550 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie