Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

samooświadczenie

Nie prosiłam o wielki cud
a jednak doświadczam go codzień

takie bliskie dotyki
niebiańskiego piekła

o Anioły blaskiem rozpromienione
nie zasłaniajcie mi słońca
cieniem skrzydeł

JA cud potrzebuję promieni by odbić
całym sobą dojrzałe barwy malarza...

Człowiek=Cud?

autor

loken

Dodano: 2008-08-05 21:34:21
Ten wiersz przeczytano 577 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Sztuka
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (1)

ammak ammak

czujesz więc tworzysz, i to jest To! a czy cudem to
będziemy zwać? jak dotychczas w słowniku pod tym
pojęciem zapisane co innego, ale ... co mi do tego.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »