Samotna

Siedzę sama w domu
Zamyślona,zadumana,
Niepotrzebna nikomu,
Przez nikogo niekochana

Zamykam się w pokoju
Razem ze swoim smutkiem
Potrzebuję trochę spokoju,
Patrzę na zdjecie nad łóżkiem

Przedstawia mnie jako dziecko
Tuż obok mamy i taty,
Wtedy było mi lekko
I dobrze przed kilku laty

A teraz w moim życiu dni się zmieniły
I wszystko jest zupełnie inne
I tamte wspaniałe chwile kurzem się okryły
A wszystko wokół mnie jest takie denne

I siedzę sama w domu
Zamyślona,zadumana
Czuję się niepotrzebna nikomu
I przez nikogo niekochana...

A może wcale tak nie jest?

autor

Słonko_512

Dodano: 2005-07-26 15:10:56

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie