Samotna dusza
Wstawiasz literki w puste przestrzenie
Ale czy warto ? Dusza wciaz pyta
Zapelniac pustke tylko slowami
Oliwic furtke, ktora ciągle zgrzyta
Wokolo same obumarle drzewa
Stary krzyz czasem pomacha ramieniem
Deszcz kropla złobi kolejne slady
Juz nie zapuscisz tutaj korzenie
W gorze sie chmurzy zimne niebo
Swiatlem blyskawic przecina horyzont
Zmeczone oczy przykrywasz powieka
Lecz one nadal te pustke widza
Serce pamieta ta ludzka ohyde
Z twarza blyszczaca rysa falszywa
Od podstaw budujesz lepsze jutro
Z samotna dusza, lecz ciepła i zywa
Komentarze (5)
...z samotną duszą wciąż ciepła i żywa" - tak to
jest, gdy połówki się nie dobiorą, wtedy naprawdę
samotność jest lepsza od niby sparowanej ale na lata
przegranej.
Bardzo mi sie podoba Twoj wiersz.
Czasem jest latwiej w samotnosci, budowac od podstaw
swoje zycie.
Pozdrawiam.
...lepiej być samotna niż godzić się na ohydę
fałszywą...
Z samotna dusza, lecz ciepła i żywa-smutny
wiersz.Pozdrawiam
Ważne że dusza ciepła i żywa, chociaż w samotności.
Może się to zmieni kiedyś.