Samotne łemkowskie cerkiewki

Piekny sonet - pozdrawiam

Podoba mi się zwłaszcza ostatni dwuwiersz, przedmioty
tęskniące za swymi twórcami. Pięknie piszesz o
ojczystej ziemi, Skaucie.

bardzo ciekawy wierszyk :) oby tak dalej :) pozdrawiam

poza Boga/trwoga - bardzo ciekawe rymy i dobra rytmika
ze średniówką; klimaty zupełnie mi "łobce" :)

Spałem w chyży na przypiecku w Beskidzie Niskim, pełno
ich było, puste, bez życia. :(

Cerkiewki łemkowskie po górach rozsiane, przez czas
zniszczone, przez ludzi zapomniane.Ładny kawałek
historii w malowniczy sposób opisane.

hmm..nakreśliłeś nostalgiczny obraz ,historia dramat
ludzi ,którego świadkiem cerkwie

Zamykam oczy i jestem w Bieszczadach, dalej opowiadaj.

Rozległą tematykę poruszasz w swoich wierszach.
Dzisiaj też pięknie!

Warto pisać, warto pamięta, warto wołać - by w głębi
było słychać

Masz wielki talent i wielką duszę i ...''Wielką''
głowę:D Gdyby każdy czuł jak ty,świat byłby
piękniejszy:)

Bardzo ładny wiersz! W ogóle piszesz ładne wiersze.
Podobają mi się... :)

pozostalo wiele zabytkow na calym swiecie dawne
kosciolki, czesto przeznaczone na obiekty
gastronomiczne, a czasem prywatni ludzie wykupuja i
zamieniaja na domy mieszkalne.

Zostawić ślad dla potomnych i ta właśnie cerkiewka
jest takim właśnie pomnikiem historii i kultury po
wcześniejszych pokoleniach..bardzo ładnie opisujesz to
co jest ciekawe w tym wierszu i choć smutnym,ale
historycznym śladem..powodzenia

bez dydaktyzmu, nauk i wskazówek jest znacznie lepiej
:) w tym miejscu: "Będąc świadectwem historii ponurej,

Która skazała lud na poniewierkę" coś mi nie pasuje,
bo historia może o czymś opowiadać (np. o ludziach
skazanych na poniewierkę), dotyczyć jakiegoś
wydarzenia, ale nie skazywać, więc imho wyraz
"skazywać" nie jest właściwy.