Samotni
Dwoje samotnych na plaży
dwie myśli w smutku kapsule
dłoń dłoni szuka niepewnie
uśmiech w piasku zatonął
nieśmiało
Morze szumi niezmiennie
swoją odwieczną melodię
pożegnań radosnych powrotów
latarni czułe ramiona
najwymowniej płoną
właśnie tutaj
Dwoje samotnych na plaży
wpatrzonych w głębię horyzont
z nadzieją że znajdą swe ślady
i już nie będą się mijać
autor
Spiaca Lady
Dodano: 2009-03-29 19:49:46
Ten wiersz przeczytano 571 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
wiersz pobudza do refleksji a że jest jak najbardziej
w moim stylu...to swoją drogą:)
Samotni,a razem to już nadzieja..wiersz
ładny..powodzenia
Przekaz wiersza ciekawy , tylko troszkę gdzies rytm
uciekł. Cóż samotność ogromnie boli....
dobry lecz smutny wiersz, gdy dwoje jest , a samotni
są, pozdrawiam +
dwoje samotnych, od samotności wyzwoleni:) Pozdrawiam