Samotnie w polu
Samotnie stojąca w pustym polu
płacząca wierzba
zdana na deszcz i wiatr,
słońce i zachmurzenie nieba barw,
zdana na samą siebie.
Samiusieńka stoi tak od lat
i roni łzy potajemnie
i nikt ich nie zauważył
- tylko ja...
Usiadłam pod nią,
płacząc razem z nią,
by nie czuła się taka samotna.
autor
Violetus Pospolitus
Dodano: 2006-06-07 12:00:44
Ten wiersz przeczytano 661 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.