Samotność

Samotność mnie otacza
Wokół się roztacza
Okryła mnie swym płaszczem
Zlała jesiennym deszczem
Nie dała dobrego słowa
Nic mi nie dała Jej filozoficzna mowa
Jej uśmiech nie dodał mi otuchy
Do towarzystwa podarowała mi... muchy
Kazała mi kochać, lecz nieszczęśliwie
Do mych problemów podchodzi zawsze leniwie
Nie wie, co to radość, co to uśmiech i zabawa
Ona ubóstwia smutek, wie, czym jest wieczna obawa
Nie myśli o przyszłości
Ani o szczęśliwej, spełnionej miłości
Jest jak zmora
Krąży dookoła

autor

Aleksandra Ziembiewiczówna

Napisany: 2008-06-10 Dodano: 2008-06-10 22:35:19

Ten wiersz przeczytano 581 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie