Samotność...
Słyszę szum wiatru, cichy plusk wody
czuję zapach łąk i pól
Żyje nowym życiem, nie widzę przeszkody
a jednak jest i stawia mi mur...
uczucia....
potrafią zmienić całe życie,
obrócić je w słodki czar, lecz czasem,
gdy czegoś nie widzę...palą na popiół swój
żar.
niezależność....
rywalizuje z emocjami,
o miejsce w pobliżu serca,
bo w końcu, to niezależność
uzależnia....
ale życie swą magią uświęca
Nowymi zmysłami rozpoznaje świat....
Pragnę być sama....
bo samotność jak ptak otwiera nowe
horyzonty
nie uzależnia, nie ulega uczuciom.
Jest wieczna jak czas....
prawie jak wiatr... jest inna
Komentarze (2)
Bardzo ładny wiersz, lekko się go czyta, co do
samotności, cóż ona jest wyzwaniem z którym trzeba się
zmierzyć "+" pozdrawiam
ładnie, bardzo płynny wiersz. Pozdrawiam :)