Samotnośc
Samotność
Samotność dzisiaj w mym sercu gości,
Rozpacz i smutek- spełnienie złości.
Jestem umarły, przegrałem wojnę –
Miłość to wojna marzeń i wspomnień.
Dusza umiera, serce z kamienia,
Usta zamknięte na znak milczenia,
Ciało bezwładne, uciec nie mogę,
Od samotności na nową drogę.
Samotność jest jak noc w ciemnym lesie,
Gdzie strach oddychać, wiatr smutek
niesie;
Głęboka cisza między drzewami,
Mrok granatowy, niebo z gwiazdami,
Czy któraś spadnie tutaj na ziemię?
Aby wróciła miłość do Ciebie,
Abym już więcej nie był samotny,
Był Twoim mężem, czas jest ulotny.
Smutek i pustka są jak ocean,
Gdzie wielka fala zwolna się wzbiera,
Wzburzona woda szybko faluje,
A ja cierpienie w mym sercu czuję.
Wróć do mnie, proszę Cię i zaklinam,
Jedna jest tylko tego przyczyna –
To moja miłość, będę jej wierny,
Niech się powtórzy tamten październik,
Gorących uczuć. Miesiąc radości,
Spełnionych marzeń, naszej miłości.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.