Samotność w krainie cieni
Myśli się skraplają by spłynąć w piórze
w pokoju duszę rani cisza przenikliwa
stalówka w serca głębi się powoli
zanurza
samotność jak kowal los wolno wykuwa
serce z tęsknoty się spala nie mogąc skonać
co złego uczyniłem ze skazany zostałem
jak o swoich błędach mogę się przekonać
dusza o serce ciężki bój toczy z ciałem
tyle było już dni w nich pustka i
cierpienie
ile było nocy bezsennych też już nie
zliczę
gdzie jest teraz miłość i wszechwybaczenie
muzyka milknie przepędzona przez ciszę
na schodach kroków próżno dziś wyczekuje
nikt dziś nie przyjdzie i nic się nie
zmieni
czerń się na oknach beznamiętnie maluje
skazany jestem na samotność w krainie cieni
autor
jaro 37
Dodano: 2014-11-08 09:25:39
Ten wiersz przeczytano 1683 razy
Oddanych głosów: 43
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
Fantastycznie choć masz smutek w sercu piszesz ,
pozdrawiam Cię ciepło
Dziękuję za odwiedziny i komentarze .
tęsknota ...to straszna tortura , czasem tak bardzo
ściska serce, że nie można nabrać powietrza, czasem
tak silna, że nie można żyć normalnie :(
a samotność ...no cóż , czasem można się czuć samotnym
i wśród ludzi ...
pozDM
Bardzo ładny
Samotność jest okropna
Piękny wiersz
Smutny i ładny
myśl pozytywnie nigdy nie wiadomo co czeka za rogiem
:)
Niech Cię otula tylko ciepło pięknych wspomnień,a
Twoje życie mieni się kolorami szczęścia .¦ PIĘKNEJ
JESIENNEJ NIEDZIELI ŻYCZĘ..POZDRAWIAM SERDECZNIE
może nie
ładny wiersz
Dziękuje wszystkim za odwiedziny i komentarze .
Pozdrawiam i życzę miłej niedzieli .
Super,jak zawsze,pozdrawiam Jarku :)
Piękny smuty prawdziwy
pozdrawiam:)
" miłość , ból, szczęście mija wszystko, zwykły
fatalizm doczesności" pozdrawiam cieplutko
w prawdzie smutny, ale piękny :)
"Myśli się skraplają by spłynąć w piórze"przepięknie
ująłeś swoje smutne myśli.Pozdrawiam serdecznie:)