Samotność w tłumie
O poręcz międzyzdrojskiego mola
samotny mężczyzna oparty
oczy wpatrzone w błękit morza
smutek malujący się na twarzy.
Powoli podchodzę do niego
próbuję rozpocząć rozmowę
popatrzył smutnym wzrokiem
i nagle opuścił głowę.
Stanęłam nie opodal niego
bardzo samotna tak jak on
zrozumiałam jego udrękę
wyciągnęłam przyjaźnie dłoń.
Odwrócił się bardzo powoli
ujrzałam jego piękną twarz
ruszył wprost przed siebie
a po policzku spływała łza.
Stałam cicho w zadumie
spoglądając za nieznajomym
słońce oświetlało sylwetkę
odszedł lekko przygarbiony.
autor
Halina Kowalska
Dodano: 2015-11-13 11:07:19
Ten wiersz przeczytano 992 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
krusząc zewnętrzną powłokę życia — logikę, moralność i
etykę — dociera do jego istoty.POZDRAWIAM
Dziękuję pięknie za bardzo miłe wpisy i
komentarze.Pozdrawiam serdecznie.
Widać los bardzo mu dokuczył więc zamknął się w sobie,
może nadejdzie odpowiednia chwila i nie odrzuci
podanej mu dłoni. Piękny, smutny wiersz Halinko,
wzięty z życia. Pozdrawiam serdecznie.
Nikt nie powinień żyć w samotnośći ale los potrafi z
nas zadrwić:( Ładny w proste słowa ubrany wiersz:-)
Pozdrawiam cię Halinko serdecznie z uśmiechem:-)
Taki życiowy, prawdziwy wiersz o samotności.
Pozdrawiam Halinko
Smutny obrazek, opis chwili, emocji i bardzo dużo
miejsca na interpretacje.
Podoba mi się
Pozdrawiam
Halinko, wielu takich ludzi, przechodzi obok nas, ale
my, zamyśleni, spieszący się gdzieś, nie zauważamy ich
samotności.
Smutny, ale ciepły wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)
Po prostu piękny wiersz!
Wzruszył do łez! Ja płaczę:(((
Dobrej niedzieli!
Pozdrawiam serdecznie!:))
taki smutek zostający w pamięci
samo życie.... czasem ktoś z wyboru jest samotnikiem
to jest smutne....
pozdrawiam:-)
czasem nie widzimy
nawet otoczenia
kiedy na nas spadną
jakieś przemyślenia...
pozdrawiam pięknie:)
lek na cały świat to my
Najwidoczniej pokochal swoja samotnosc i nie chce tego
zmieniac...smutna refleksja
To reakcja człowieka zrażonego i zniechęconego do
życia. Smutny wiersz, pozdrawiam Cię. Miłego weekendu
nie pomożesz komuś, kto pomocy nie chce.
Pozdrawiam serdecznie