samotność we dwoje
Choć mam Cię u swego boku
jak by Cię wcale nie było
czy jesteś przy mnie już nie wiem
odszedłeś tak daleko
Jak długo zraniona duma
nie poda ręki na zgodę
czyż aż tak trudno wybaczyć
dłużej tak żyć nie mogę
Czy wszystko się wypaliło
może coś nie tak z nami
skoro spojrzenie tak boli
duszę i serce rani
A słowa których już nie ma
echo odbija o ściany
pustka samotność przeraża
obudź się ze snu kochany
Komentarze (6)
Smutny.Kurcze .Bardzo smutny i chciałoby się napisać
j.w. ale nie...spróbuję inaczej to nazwać :może
wartoby spróbować rozpalić choć małą iskierkę zanim na
dobre zgaśnie żar...
Nie ma nic gorszego niz samotność we dwoje.
"Ja Cię kocham a Ty śpisz.." Samotność potrafi dopiec,
nawet gdy ktoś obok..Zdrowo szturchnij :).. M.
trudno zrobić pierwszy krok bo gdzieś zniknął cały
urok ... smutno ...
samotność we dwoje "Zweisamkeit"
Człowiek potrafi być samotny,obok drugiej
osoby.Pozdrawiam serdecznie.