samotny wędrowiec
ja jako samotny wędrowiec
o zmroku szukam ukojenia
pokonując ścieżki zawiłe
a ty odeszłaś bez zastanowienia
i tak przemierzam przez smuteczki
na ciemne niebo wciąż spoglądam
ukłony składam do gwiazdeczki
niech mi wskaże do ciebie drogę
o świcie słońce znów zaświeci
moje marzenie niespełnione
pytam sam siebie czy podołam
odnaleźć serce upragnione
autor
BINGO STARR
Dodano: 2015-09-14 10:57:57
Ten wiersz przeczytano 1221 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Podołasz
Fajnie pozdr
Piękne zdrobnienia i cały wiersz serdeczności
Pięknie o miłości, myślę - że podołasz...
Serdeczności Bingo
pięknie zdrobnienia wspaniałe pozdrawiam
slicznie zdrobniale napisales gwiazdeczki smuteczki
milo to sie slyszy wiersz piekny ale smutny ale
pragniesz Milosci zycze z calego serduszak zebys tak
odnalazl bys nie musial tylko marzyc ,choc marzenia sa
piekne nie ktore sie spelniaja pozdrawiam milo i
dziekuje za komentarz BINGO STARR
a ja lubię takie zdrobnienia typu kwiatuszku,
gwiazdeczka
ładnie:)
świetny rozmarzony wiersz...podołasz:) pozdrawiam
Piękny, cieplutki wierszyk z nostalgia. Pozdrawiam.
dzięki za komentarze
kiedy rankiem słonko
nad głową zaświeci
to i myśl weselsza
z pewnością przyleci...
pozdrawiam pięknie:)
Z wyrzutami do samego siebie, ależ do dzieła!
Pozdrawiam:-)
Ładnie ujęte. Rozmarzasz:)
Pozdrawiam:)
rozmarzony, ciepły wiersz,,,pozdrawiam :]
nie kieruję się odczuciami innych tylko własnymi, a że
inni może mają podobne, cóż... pozdrawiam :)