Samounicestwianie
Wciąż szukam
Choć sama nie wiem czego
Ciągle czekam
Mimo że nie wiem dlaczego
Rany mej duszy stygną powoli
Ciało w bezruchu toczy się dalej
Rozdrapuję siebie samą i znów boli
Szklankę goryczy wrzątkiem mi zalej!
Niech mnie poparzy na nowo
I zaparuje moje nowo-stare życie
Abym cierpiała zdrowo
O zmierzchu i o świcie
autor
Kasiuk
Dodano: 2012-11-09 12:04:33
Ten wiersz przeczytano 393 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Może i gniotek - rzadko piszę i do mistrzostwa mi
jeszcze baaardzo dużo brakuje. Ale wypraszam sobie
teksty o emo - akurat to napisałam pod wpływem
naprawdę niefajnych wydarzeń w moich życiu i tym,co po
nich we mnie pozostało; więc proszę oceniać styl, a
nie mnie, bo tak to zabrzmiało, DefenestracjoParska.