Sceptycznie
Ludzie patrzą na innych,
bardzo często, nieufnie
i przez to pośród winnych,
nieraz ofiara umknie.
Przez niewiarę w człowieka,
wygłaszaną tak szumnie,
ten, kto na pomoc czeka,
z głodu czasami umrze.
autor
krzemanka
Dodano: 2013-05-08 08:17:39
Ten wiersz przeczytano 1938 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
Żeby uwierzyć komuś trzeba najpierw uwierzyć w
siebie:)
Pozdrawiam serdecznie.
Zawsze trafiasz w sedno, często bolesne. Pozdrawiam :)
Trafne myśli, tak bywa.
:)
Zaufać-można się naciąć.
Nie zaufać, można kogoś skrzywdzić.
Tak to w życiu.
Pozdrawiam:)
Bardzo mi się podoba. Twoje słowa odbijają się echem w
moich myślach. Pozdrawiam majowo!
Dobra refleksja, rzeczywiście - zamknięci w swojej
nieufności, możemy czasem nie dostrzec wołającego o
pomoc.
Pozdrawiam i dziękuję za sugestie pod moim wierszem,
bardzo się przydały:))
niestety samo życie - dobry przekaz :) pozdrawiam
Dziękuję za odwiedziny i komentarze. Dobrej nocy
wszystkim.
No, no - bardzo ciekawy wiersz, ale taka jest
prawda...pozdrawiam
refleksja i sceptycyzm w twojej miniaturze ukazuje
rzeczywistość
i nas szarych
nie licz za bardzo na pomoc,
bo może się okazać, że ręka
którą chcesz uścisnąć
jest zaciśnięta w pięść
Pozdrawiam serdecznie
Konterka:
Czy sceptycznie, czy optycznie?
Buźkę krzywię. Wciąż pamiętam.
Również też egoistycznie...
Gadka z ludźmi jest wciąż męką.
Hej kochane moje konie,
Z wami wcale nie trza gadać.
Trza wam nieba i połonin,
Bo nie potraficie biadać.
Jurek
Krótko, mądrze, czasem pozory mylą niestety w dwie
strony:)
Błyskotliwe!
Trudno mi dodać coś więcej, altruizm mam we krwi i
wykształceniu.
Że wszedłeś między wrony - kraczesz tak, jak one?
A ja lubię być autsajderem.
Dla siebie samego
Ileż w tym wierszu przekazu i odniesienia do
rzeczywistości. To przykre, że czasem nie zauważamy
błagania o pomoc, że nie potrafimy pomagać ludziom
którzy niekoniecznie są nam bliscy.