Schisophrenic.

mówiłaśmimówiłaśmi, no. teraz nie ma tu nic.

Rysiek myśli, że jest kotem. Myje się
rękoma, chlipie mleko z miski. Nie potrafi
spadać z dachu na cztery łapy.

Mariolka kiwa się w rytm lecącej ze świetlicy
muzyki. Wstaje, zabiera z pokoju zegary i idzie
zakopać je głęboko w ziemi, nie chce słuchać tykania.

czasu nie da się zabić, Mariolko

Nie potrafię przegryźć krat własnej niewiedzy. Okna
parzą, rozgrzane od moich tęsknot. Osobiste cztery ściany
szaleństwa, za oknem wolność
mam takie krótkie ręce

Nasze dziwne uśmiechy skaczą po ścianach. Normalność
wypełza na ulice, nie chce nas. Nowy dom
pachnie straconym życiem i cytrusami.

autor

Tajemna magia przypadku

Dodano: 2008-06-19 23:46:18

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie