Schody

Prawdziwie bardzo o przemijaniu, pozdrawiam ciepło i
ślę serdeczności.

Wzruszająco o przemijaniu.
Schody czasu...
" dla świata jesteś widz
dla siebie
odliczasz swoje pełne dni "
Piękny, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie

tak jest, trzeba się cieszyć tym co jest. (co jeszcze
jest)

A ja tak myślałam,że jak się wspinamy to mamy drabinę
ze szczeblami, a jak chodzimy to wystarczą schody. To
zależy kto czego używa. Serdecznie pozdrawiam.

Jeśli się schodzi to są "schody", a jeśli się
wychodzi, to są "wchody" - taką definicję małej
dzieczynki kiedyś w radio usłyszałam :-)
I bardzo mi się to spodobało, i przypomniało teraz w
kontekście wiersza.
Mnie się życie jawi jako wędrówka, trudna niekiedy,
ale pasjonująca, i bardziej widzę ją jako wspinaczkę,
np. po tych właśnie "wchodach" :-) Dla wierzących mogą
to być przecież "wchody" do nieba! :-)

Ciekawy wiersz, pozdrawiam ciepło :-)

Zawsze myślałam, że nie schodzimy, tylko się wspinamy
ku górze...
Bardzo ciekawe ujęcie refleksji nad przemijaniem
Pozdrawiam Iwonko :)

Za Joasią, warto cieszyć się każdym dniem, co prawda w
jakimś stopniu mamy wpływ na to, ile ich zostało, bo o
nasze zdrowie sami też musimy dbać. Dam przykład - na
spacerze widziałam faceta minimum lat 70- t, który
jeździł na rolkach, dobrze jeździł, zatem młodość, to
nie tylko data w d.o.
Pozdrawiam serdecznie, Iwonko:)

Trzeba się cieszyć tym, co jest, póki jeszcze
możemy...
Pozdrawiam serdecznie :)