Schody naszego życia
Stopień wyżej stoisz
taki duży, nieludzki – zły.
Stopień niżej stoję ja
taka mała, zakochana – mdła.
Schody do nieba miały wieść
dywanem czerwonym wyłożone
schody naszych
zwycięstw i porażek.
Szliśmy razem jednym tempem
do czasu gdy jej nie ujrzałeś
stała w górze trochę wyżej –
przyspieszyłeś
kilka stopni naszego życia opuściłeś.
Stopień wyżej stoisz Ty,
trochę niżej jestem ja –
przegrałeś
na dole zostawiając raj.
( 16:54 ) ( W.S. )
autor
kobietanieidealna
Dodano: 2009-01-21 11:12:07
Ten wiersz przeczytano 409 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Dokładnie, on przegrał. posłuzył sie tobą by dojść do
niej, smutne to, ale niestety takie gry ludzie
prowadzą i daleko napewno nie zajdą pozostanie na tym
schodku a ty przejdziesz obok niego pnąc się wciąż
wzwyż:)
Czy każdej się zdaje, że pachnie rajem? Ile związków
kończy się rozwodem? Czy zawsze facet powodem?
Tak to już jest,niestety. Ogromny + :)
przepięknie ujęte żal miłosny - brawo urzekłaś
mnie:)))poz.