schody życia
co rusz taktykę zmienia
gdzie był uśmiech teraz żal
wszędzie mur niezrozumienia
kontrolowane przez mrok myśli,
rozbijają się o strach
przemierzając iluzji świat
nie lub tak,
odpowiedzi nie są czarno -białe
chimeryczne niczym czas
To nie jest bajka
którą można na półkę odłożyć
zdmuchnąć kurz
zacząć od nowa
krew się w ogień zmienia
umysł klęka
ręce drżą ,tak bardzo chcą
przytulić…
bezcenne
autor
Taki_sobie_ludzik
Dodano: 2010-05-03 19:06:26
Ten wiersz przeczytano 1088 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Gratuluję debiutu:)Bezcenne jest to co
najukochańsze.Pozdrawiam serdecznie.
ładny wiersz...cały czas po schodach w gorę lub w
dół...
podzielam myśl skorusy, w życiu trzeba wszystko
przeżyć , żeby umieć żyć
Popełniłam kiedyś o tym samym tytule ;)Twój debiut
jest super. Czasem to bezcenne jest
jednak...nieosiągalne. Pozdrawiam
Debiucik jak ta lala:) pRZECZYTAŁAM Z PRZYJEMNOŚCIĄ..
...może, "zdmuchnąć"? a tak naprawdę, rzeczywiście
"cenne" są Twoje przemyślenia. Pozdrawiam.
umysł klęka...przed czym? interesujący. Debiut udany,
ludzik myśli, to się czuje
..."to nie jest bajka...".....pisz częściej...bo czyta
się jak.."kontrolowane przez mrok myśli"...
pozdrawiam liści szelestem...;-)))
...czasem jest pod górę ale zdarza się i w dół i
trzeba to wszystko przeżyć...
Ciekawie to napisałeś. Treść potrafi przyciągnąć
uwagę. Pozdrawiam i życzę dalszych pomysłów:)
nadzieja na cieplejsze jutro, na odczuwanie tej
jedynej przy sobie, i ten zwrot "umysł klęka" po
prostu rozbraja.
Ale pięknie opisane... Bardzo mi sie podoba
Unikaj określeń dopełniaczowych, one tylko obniżają
wartość wiersza ("schody życia", "mur niezrozumienia",
"mrok myśli")
Ładny debiut, pozdrawiam:)
tak bezcenne....