schody życia

co rusz taktykę zmienia
gdzie był uśmiech teraz żal
wszędzie mur niezrozumienia

kontrolowane przez mrok myśli,
rozbijają się o strach
przemierzając iluzji świat

nie lub tak,
odpowiedzi nie są czarno -białe
chimeryczne niczym czas

To nie jest bajka
którą można na półkę odłożyć
zdmuchnąć kurz
zacząć od nowa

krew się w ogień zmienia
umysł klęka
ręce drżą ,tak bardzo chcą
przytulić…

bezcenne

autor

Taki_sobie_ludzik

Napisany: 2010-03-09 Dodano: 2010-05-03 19:06:26

Ten wiersz przeczytano 1085 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie