Ścieżka
Gdzie wąska ścieżka się wije
i sosny toną we mgle
samotnie wspominam te chwile
jak serce oddałam ci swe
Zabrałeś nawet i duszę
to wszystko co mogłam ci dać
i tego żałować nie muszę
ta miłość miała wciąż trwać
Dziś ścieżka została jedynie
a ciebie tak bardzo mi brak
lecz kiedyś powrócą te chwile
bo miłość nie kończy się wszak
Nie wiem czy zimą czy wiosną
to tylko dobry wie Bóg
już chabry przy ścieżce tej rosną
i będziesz podziwiać je mógł
Kiedy spotkamy się znowu
przepiękny spełni się sen
tak samo jak wtedy za młodu
trwać będzie wiecznie ten dzień
Komentarze (13)
Piękny, nostalgiczny i bardzo roamntyczny wiersz.
Bdb materiał na piosenkę :)
Pozdrawiam serdecznie Joasiu :)
Piękna nostalgia, z nadzieją w tle,
pozdrawiam :)
Piękny wiersz z nadzieją
Pozdrawiam
Miłość zwycięża śmierć.
Pięknie.
Mi również przypadł do gustu ten cieplutki wiersz. :)
Łączę serdeczności:)
ciepły wiersz z nadzieją.
Uroczy smuteczek z nutą optymizmu i nadziei na powrót
miłości :) Pozdrawiam ciepło :)
miła dla serca melancholia
Urocza romantyczna miłosna melancholia. Pozdrawiam
serdecznie z podobaniem. Udanego i miłego dnia:)
Śliczny,ujmujący wiersz.
Może śmiało posłużyć,jako tekst piosenki:) Serdecznie
pozdrawiam
Śliczny wiersz, nostalgiczny, pełen wspomnień i
tęsknoty...
Pozdrawiam serdecznie :)
Przepiękny wiersz Joanno... ech zamknęłam oczy i
powróciłam na swoje ścieżki.
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie...
Ogromna tęsknota, piękne wersy, z przyjemnością
przeczytałam wiersz, pozdrawiam serdecznie:)