Sedacja wziewna

Bądź pozdrowiony!
Cudzoziemcu codziennego użytku.

Na placu samotności i złudzeń
puste skorupy Mitoraja Igora
bez końcówek fleksyjnych.
Tylko usta wyrażają oboczną apologię.
Trzeba mieć coś własnego.
Ponad wszystkim transparent z krepdeszynu
coś w rodzaju symbolicznej piękności.
Nie siedź cicho i pokornie
jak posłuszna sekretarka.

Tymczasem współczesny Sanhedryn
przepełzł niepostrzeżenie na wskroś
i patrzy na Giaura żałośnie
jak biczuje się białą różą.
Zakochany po uszy w Gruzince.

Złudzenie ruchu.
Czyli chodzenie po ulicach
czas epidemii i zagłady
w poczuciu klęski
odkłada skibę pługiem koleśnym
w miłosny wiersz.

Protokoły Mędrców Syjonu
i Pseudo-Plutarch o wychowaniu dzieci
te dwie paralele ciągle żywe
wśród miłośników wierzby płaczącej.

U mnie brzydziej wszystko brzmi.
Rozdziera na drobiny istnienia
w ohydny rodzaj bólu.

Pod materacem filozofa
pięknie ułożone słowa
wyczuwają puls serca
w androgeniczny sposób.


Trzeba mieć anielską cierpliwość
i zaparcie
żeby wierzyć w socjalizm gulaszowy.

autor

falkon

Napisany: 2020-08-26 Dodano: 2020-08-26 17:04:12

Ten wiersz przeczytano 2622 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Monolog Klimat Refleksyjny Tematyka Ojczyzna Okazje Rozpoczęcie roku szkolnego

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie