Sen

www.eveninger.net

Nad nami śpiewały gwiazdy,
Płakały złocistą rosą,
A Ty... niosłaś w dłoniach me serce
Po trawie i mchu idąc boso.
W oddali milczały kurhany
Snów ludzkich i marzeń bez szans
I stare trzeszczały konary
Wierzb-płaczek, i czernił się las...

Świerszcz-grajek swe skrzypce ujął
W dłoń małą, z wolna nastroił,
Ukłonił się niebu i ziemi
I zasiadł w koronie topoli.
Po chwili dołączył się słowik –
Fałszywie, lecz z werwą. I tak
Ruszyła w noc ich serenada
Wprost z nieba spływając jak ptak.

Dotknęłaś mej dłoni, a czas
Zatrzymał się dla nas... A my
Pomknęliśmy w miłość, ku gwiazdom,
Spijając nawzajem swe sny.
Pozostał nam jeden – nasz wspólny
Z cegiełek radości utkany.
Niech trwa, niech się nigdy nie skończy!
Tak długo był wyczekiwany...

Dla P. Z tomika "Spacerując samotnie ulicami"

autor

Marcin Wieczorek (Eveninger)

Napisany: 2005-08-17 Dodano: 2008-06-26 01:15:41

Ten wiersz przeczytano 573 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie