Sen

Herumina przyjechała po mnie swym złotym rydwanem z czwórką dostojnych,arabskich koni.
Nie chciałam wsiadać do wehikułu nie
z tego świata
lecz jej piękny blask kazał to zrobić.
Ona nie potrafi pogrążyć się w smutku w samotni, a ja nie potrafię płakać
z kimś kto ma złe oczy.

Zamknęła mnie w królestwie atłasów barwnych i marmurowych łaźni.
Zmoczyła me długie, czarne włosy
w soku z awokado, a ciało zanurzyła
w mleku kozim.

Potem całowała delikatnie kostki
u mych stóp, tak jakbym była Chrystusem…
istotą bez skazy.

Oblekła me drobne ciało w szatę ciężką, purpurową,
na szyje włożyła perły, a na dłoń wcisnęła pierścień z masą perłową.

Na bal ladacznic myślała, że mnie zaciągnie,
Ja się schowałam za zdobieniem poduch, w haremu kącie.
Ze zroszonym od potu czołem
i wilgotną piersią o czwartej rano przemknęłam na balkon kwieciem przyozdobiony.
Jaśmin cicho mi szepnął, że to nie był sen…

Równoległe światy istnieją…

autor

GiNna

Dodano: 2006-06-26 22:46:06

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie