Sensorycznie

Z przyjemnością, a puenta cudowna:).
Pozdrawiam

P.S. Jakoś za Paryżem nie jestem, ale to ja.

Melancholia w paryskim klimacie, przecudnie,
pozdrawiam serdecznie :)

Bagietka z serem i ulice Paryża.
I na dachach ogrody jak u Semiramidy.
Podoba mi się.

Bardzo zmysłowa melancholia osadzona w mieście
miłości.
Paryż jesienią brzmi etiudą października, w której na
nowo odżywają wspomnienia.
Paryż jak muzyka, przywodzi na myśl najpiękniejsze
chwile, ale i skłania do refleksji nad upływającym
czasem.
Puenta pełna słodyczy i spełnienia.
Wzruszająco i nostalgicznie zarazem.
Urzekająca liryka!
Jestem pod urokiem wiersza.
Pozdrawiam i Ślę moc serdeczności

Pięknie wersy, pełne październikowo-ciepłej
melancholii
i tęsknoty za ukochanym.
Pozdrawiam ciepło Promyczkusłonca.

Zanurzyłam się cała w tej pięknej, paryskiej
melancholii, dopełnionej cudną puentą :-)

Pozdrawiam ciepło :-)

Urocza melancholia i puenta. Czytałam z zachwytem.
Pozdrawiam cieplutko. Pomyślności:)

Witaj
Poczytałem z przyjemnością.
Śliczna melancholia.
Pozdrawiam serdecznie
;)

Witaj Aniu, urocza liryka, a puentę zabieram ze sobą,
pozdrawiam ciepło i ślę serdeczności.

Piękna liryka z cudowną puentą.
I Erik Satie...

Pozdrawiam ciepło, Aniu :)

Prześliczna melancholia...jestem zauroczona :)
Pozdrawiam ciepło promyczku :)

Urzekła mnie puenta. Pozdrawiam serdecznie :)

Najważniejsze to odnaleźć miejsce w którym jest się
szczęśliwym. Wielu z nas ma swój Paryż i wspomnienie
szczęścia.
Ładny wiersz.
Pozdrawiam
Marek

piękna liryka i świetna puenta.

Urokliwe te obrazki z Paryża,
kolejny piękny wiersz,
w sumie nie dziwię się iż Paryż ma moc, uśmiech w nim
też, ja byłam tam tylko raz, ale wiem, że ma on swój
niepowtarzalny klimat.
Pozdrawiam serdecznie, Aniu:)