Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Sentymentalnie...



Zapomiałam ciebie i twych oczu lśnienie,
jakbyś nie miał nigdy stanąć na mej drodze,
aby drżeć wciąż o mnie i martwić się srodze,
bądź witać mnie czule niebiańskim imieniem.

Zapomniałam ciebie i twych wyznań brzmienie,
jakbyś nie miał nigdy odezwać się do mnie,
lecz jednego, miły, nie mogę zapomnieć;
uczucie wciąż płonie (choć bladym płomieniem).

Z dnia na dzień umyka mi pamięć o tobie,
z dnia na dzień umyka mi tembr twego głosu,
a ja niczym wdowa wciąż jestem w żałobie...

i żal mam już tylko jedynie do losu,
że drwi sobie ze mnie i dworuje sobie
z moich zmarszczek starczych i z mych siwych włosów.


Gliwice 25.10.2022 r.

autor

Berenika57

Dodano: 2022-10-25 16:57:17
Ten wiersz przeczytano 1119 razy
Oddanych głosów: 16
Rodzaj Sonet Klimat Melancholijny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (17)

Gminny Poeta Gminny Poeta

Myślę że do wszystkiego można się przyzwyczaić z
wszystkim pogodzić a szczególnie z tym na co nie mamy
wpływu. Pozdrawiam z uśmiechem:))

Berenika57 Berenika57

Pan Bodek ma rację - "z" się zaplątało... ale już go
nie ma:) Dziękuję ślicznie za wpisy (także te
rymowane)
i pozdrawiam wszystkich Komentujących :) B.G.

waffelka waffelka

Wiersz pełen smutku i melancholii... Czasu nie
cofniemy i nie da się go zatrzymać. Chociaż chciałoby
się niekiedy... A może tak jest lepiej?

wibracja wibracja

Doskonały sonet. Akurat "zapomniałam" jest tu
połączone z biernikiem, o czym świadczy cała fraza.
Jest ok.

Sławomir.Sad Sławomir.Sad

Owszem, bardzo dobry sonet. Niezupełnie zgadzałem się
z połączeniem czasownika „zapominać” z dopełniaczem,
ale internet pouczył mnie, że w tym przypadku biernik
jest O.K.
Pozdrawiam :)

jobo jobo

Jastrz frunie jak zwykle!!

Larisa Larisa

Piękny sonet!
Pozdrawiam serdecznie

sisy89 sisy89

Piękny, melancholijny sonet.
Pozdrawiam serdecznie :)

jastrz jastrz

Ja też wiele w swym życiu dawno zapomniałem,
Wsiąkły stare wspomnienia w szare mózgu zwoje.
Może lepiej, bo przyznam, że nie wszystkie moje
Przygody przechowywać w swej pamięci chciałem.

Przez całe życie głupio z młodością igrałem,
Były nerwy i płacze, były niepokoje,
A dziś? Skończyłem życie i nad grobem stoję.
Starość - tak nierealna dawniej - już jest ciałem.

Trudno - wszak to się stało, co się stać musiało.
Może lepiej - wspomnienia zblakły, nie żałuję.
Co złe, to zapomniane, więc wspomnień mam mało.

Ale mi się to jedno na pewno udało:
Że żalów, rozgoryczeń ja żadnych nie czuję,
A to, co najważniejsze - w pamięci zostało.

Pan Bodek Pan Bodek

Wyśmienity sonet! +
Czytam z ogromną przyjemnością.
Pozdrawiam serdecznie. :

P.S. "drwi (z) sobie..."
"z" się zapłątało... :)

Kinga Kinga

Piękny sonet .

Pozdrawiam ciepło ;-)

wolnyduch wolnyduch

Sorry, miałam napisać sonet.

JoViSkA JoViSkA

Piękny sonet...Pozdrawiam Bereniko :)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »