Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Sepia znad morza


O świcie obudziły mnie pierwsze promienie słońca,
przenikające brudne szyby. Te szyby odzwierciedlały
mojego ostatniego mężczyznę, którego uwiodłam

podczas kolonii w Kołobrzegu. Był moim portem,
moją pułapką i moją wolnością w tamte wakacje,
kiedy chętnie odkrywałam kolejne warstwy morza,

topiąc się bezpretensjonalnie, na co śmiał się głośno,
a jego śmiech przywodził na myśl krzyk mewy, której
ukręciłam łeb. Co czujesz, pytam siebie, gdy wkładasz

czarne pończochy, by być seksi dla niego. Polerując
biały marmur tylko po to, aby wyrzec się bólu, jaki
pozostawił, gdy rzucił mnie dla 'raka z dzieciństwa.'


'...' - kursywa.

autor

tokio hotel

Dodano: 2010-03-15 17:48:03
Ten wiersz przeczytano 639 razy
Oddanych głosów: 10
Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (8)

Akaheroja Akaheroja

port,pułapka i wolność...każda miłość niesie ze sobą
co innego

szarman szarman

"Sepia"dla mnie i jak sądze dla Ciebie też budzi
ciepłe wspmnienia o których tak pięknie piszesz a On w
moim polu widzenia tak naprawdę nie rzucił, ale
odszedł na zawsze tak skąd się nigdy nie wraca, ale
może nie mam w tym wszystkim racji...

ula2ula ula2ula

Wiersz obrazkowy ciekawy Tak przedmioty mówią
przywołują ale liczy się też piękne wspomnienie które
ubarwia życie, a to możliwości tkwiące w człowieku na
przyszłość Dobry wiersz w narracji i szczególe

Rymetius Rymetius

Nie to, żebym go bronił, ale może się przestraszył
albo uznał, że nie da rady i zwiał? (jakaś tam różnica
od rzucił). Nie zawsze rzeczy proste są proste i
odwrotnie. Jak wynika z treści on nie uwodził, został
uwiedziony, to jakby padł ofiarą. W każdym razie
wiersz zainteresował mnie, a oto chodzi. Pozdrawiam :)

Czatinka Czatinka

rozczarowanie pozostało na długo w pamięci,
przejmujący wiersz :)

DoroteK DoroteK

smutne wspomnienie, pięknie opisane...

Zora2 Zora2

Gniew przemieszany z melancholią.Tak odbieram tę
widoczną dla czytelnika warstwę wiersza. Pozdrawiam

wrobel wrobel

witaj, melancholijny, smutny wiersz,
wyrzycasz z siebie wszystko co było złem i obłudą..
teraz ciężko, polerujesz marmur by zapomnieć o
doznanym bólu. pięknie.
a może warto było?
pozdrawiam serdecznie.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »