Serca- jesienni...
Dal jesiennych ludzi...
na szklanej tafli życia
zasuszone czerwone
serca pospadały
sztywne niezmienne
bez tchu
wasze namiętności
zapamiętałe w złości
skryły sie
wśród szarych stronnic codziennności
zastygły nim nienawiść
je uskrzydliła
zewrwane z wiezi
popłynęly
wodospadem
przerwanych marzeń
Niczego nie będzie żal....
autor
Ulla
Dodano: 2008-11-25 17:21:16
Ten wiersz przeczytano 443 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Wiersz skłania do przemyśleń, ciekawe metafory
"wodospad przerwanych marzeń"- czasem posypują się w
jednej chwili - to prawda... plusik za głębokie
przesłanie
super. zgadzam się metafory dobre. daje na
przemyślenia. pozdrowienia
tez mi sie spodonaly metafory co do przekazu musze sie
zastanowic nad wierszem z checia jeszcze pare razy
poczytam:)
Bardzo ciekawe metafory, nietuzinkowy wiersz.