Z serca za serca - dziękuję.

Nie wiem jak wszystkim, a jednocześnie każdemu z osobna podziękować za wsparcie. Od lutego 2021 roku zaczęłam walkę z rakiem, obecnie zmutował i mam już dwa różne...

A GDYBYM
Niezależnie od wyznania
każdy może zadać te pytania.
Dokąd idziemy po śmierci?
Co jest tam, gdzie mieszkają anioły?


A gdybym dziś oczy zamknąć miała.
To, co bym Ci, Panie, powiedziała.
Jak mogłabym wytłumaczyć swe życie
I czyny, te na dnie serca wciąż skryte.

A gdybym w światłość już miała wstąpić,
to czy umiałabym w Twą dobroć nie zwątpić?
Czy też skrywane gdzieś w duszy, emocje,
dałyby siłę, bym nie bała się mocnej?

Boję się, Panie, Twej mocy.
Strach mi odbiera nadzieję,
że jestem na tyle niegodna,
by stanąć blisko gdzieś Ciebie.

A gdyby śmierć mnie objęła
swoim kościstym ramieniem,
to co bym mogła powiedzieć
ostatnim słowa tchnieniem?

Nie wiem…

A może poszukam w sercu,
gdzie zawsze się tli nadzieja,
gdzie wiara razem z miłością
wypełnia nasze pragnienia?

Gdzie dusza jest darem Boga
i trzyma myśl ciągle przy Nim,
że jest On na tyle wielki,
by mógł wybaczyć mi winy.

Wrocław 7.10.2009 r. chyba wiersz proroczy? a może nie...
Z cyklu „Listy niewysłane”

Kochani od 2009 roku pożegnałam trójkę dzieci- pasierbów, dwóch mężów, rodziców i, do dziś dnia łącznie, szótrskę przyjaciół... Czasem czuję się jak biblijny Hiob...

autor

Jarzębina

Napisany: 2022-02-12 Dodano: 2022-02-12 08:33:06

Ten wiersz przeczytano 1954 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie