Serce i rozum.
Nadejdzie w ostatnim Twym tchnieniu
chwila gdy serce z rozumem się zgodzi.
Serce polegnie w miłosnym cierpieniu.
Rozum z czekania się oswobodzi.
Nadejdzie w końcu kres wybaczania
chwila gdy życia już się nie wskrzesi.
Rozum nie pojmie tego wygnania,
a serce więcej rozterek nie zniesie.
Nadejdzie w ostatnim Twym tchnieniu
chwila gdy już za późno na wspomnienia.
I serce, i rozum we wspólnym uniesieniu
powiedzą na zawsze - do widzenia.
Komentarze (3)
ładna refleksja jak i całość choć często rozum z
sercem nie idą w prze jak życzę Tobie jak najwięcej
wspólnoty rozumu z sercem.
Smutny wiersz... z racją życiową, bo serce i
rozum chociaż nieraz nie chcą się ze sobą zgodzić
muszą razem przez życie kroczyć aż po ostatni
dech..
Ładnie napisany, dopracowany i z dozą refleksji.
Jestem na TAK.