Serce wyje mi z rozpaczy...
Jestem pogrążona w smutku i beznadziejności...
Siedzę w kącie w głowie mętlik
łzy po twarzy mi spływają,
że tu w Polsce, moim kraju
fałsz i zło się zabawiają.
Taki wysyp nienawiści
złość i zazdrość, brak szacunku,
cudzym życiem pogardzanie
nie ma dla nas już ratunku?
Życie szare się zrobiło,
jego radość gdzieś uciekła
i uczucie tej niemocy...
Jestem na to wszystko wściekła!
Jurek stale obrażany,
oskarżany, znieważany
serce wyje mi z rozpaczy,
jakie szanse są na zmiany?
mam nadzieję że jesienią coś się zmieni...
Komentarze (81)
Pozdrawiam was serdecznie o Piękna ...i dziękuje za
wgląd do mojego serca ...
;) pozdrawiam i głosik zostawiam +
Witaj,
dobrze, że przypadkiem tu wpadłam.
Nie wiem jak to się stało, że przegapiłam ten
odważny i krytycznie szczery tekst - obecnie
rzadkość.
Za to arogancja i wszystko to, na co zwracasz uwagę
to już codzienność.
Nie godziłam się i nie godzę też, niezależnide kogo
to dotyczy.
Pozdrawiam serdecznie.
Smutna refleksja. Pozdrawiam serdecznie.
Gdzie wsiąkłaś Tereso?
Do rychłego zobaczenia na Beju. :)
Dobry wiersz , taka jest prawda , zło i nienawiść .
Pozdrawiam serdecznie
Wszystkiego najlepszego dla Ciebie w tym dzisiaj tak
uroczystym dla kobiet dniu. :)
Wiele dzieje się też dobrego w kraju.
Pozdrawiam serdecznie. :)
Oj..chyba niewielkie :(
Mądre słowa!
W punkt, aczkolwiek sukcesem jest nie tracić nadziei,
piękny wiersz
Smutna refleksja..
Trzeba żyć nadzieją
Pozdrawiam
Miałem już przyjemność przeczytać.
Do jesieni jeszcze daleko...
Życzę Tobie Tereso miłego wieczoru. :)
...komuna trzyma się mocno
Już tu byłem teraz tylko chcę podziękować za komentarz
Pozdrawiam Teresko
Na wszystko przyjdzie czas. Oby na dobre. Pozdrawiam.