W sercu na półeczkach
Otwierającemu serca zakamarki...
Choć pamiątek nie mogę gromadzić
by namacalne były
bo w bycie ziemskim
nie mamk kącika własnego
ale jest serce co we mnie bije
skarbnica istnienia mojego.
W nim wszystko ukryje...
na półeczkach leżą myśli
obok słowa niewypowiedziane
marzenia, jedne kurzem już pokryte
obok te tęczowym blaskiem owiane.
Na tej mocno pod ciężarem wygiętej
leżą przemyślenia
a najwyższa na szczycie serca
to półka spełnienia
tam rysunki, wiersze, obraz namalowany
oraz na kremowym papierze list
z pięknych serca liter poskładany
W zakamarkach ukryte mam ciepło
jak promienie słońca z wyspy ocalenia
co swym ciepłem ogrzewaja dusze
w chłodzie życia szukając schronienia
Zobacz!
Takie małe serce tyle już nagromadziło
by bić jedną już melodię
w rytm marzeń potrafiło
Choć z losem się minęło
W tułaczce życia nie zginęło...
otucha
Komentarze (4)
Ach...wzruszył mnie ten wiersz.Serce jest
jak gąbka.wchłania,gromadzi, przechowuje.Ale ile tu
Twoich zabiegów,aby w nim wszystko ukryć.Dzięki
bardzo mi się podoba+.
Serce może dużo pomieścić - słowa, marzenia,
wspomnienia, kłopoty, smutki, radości, lepiej go tak
nie obarczać, bo kiedyś pęknie. +
masz serce dobrem wypełnione - w wierszu czuć ciepło
Twego serca, ładny wiersz
Serce... takie małe słowo, a tyle nim potrafimy
wyrazić.... mądre słowa w Twoim wierszu...