Z serii "Musztarda po obiedzie"
Zagubienie emeryta
Przez lata, nie myśląc o sensie,
tyrasz jak ten koń pociągowy,
a kiedy czas twą uprząż zdejmie,
to nie wiesz, co ze sobą zrobić.
Żal poniewczasie
Gdy nagle znika z otoczenia
ktoś traktowany tak jak mebel,
żałujesz, żeś go nie doceniał,
bowiem niezbędny był dla ciebie.
autor
krzemanka
Dodano: 2021-10-22 19:20:03
Ten wiersz przeczytano 2038 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
Tak jest czasem w życiu, ja nie narzekam na nadmiar
czasu a raczej na jego brak :) Druga niestety przykra
,ale zdarzająca się o wiele razy za dużo. Pozdrawiam
wieczornie :)
Znam z obserwacji obie takie sytuacji, ot życie.
Pozdrawiam.
Niestety tak bywa w życiu. Pozdrawiam serdecznie z
podobaniem:)
Serdecznie dziękuję Grażyno za Twoje refleksje
związane z tematem. Miłego wieczoru:)
Ciekawe, życiowe refleksje,
choć ja nie wyobrażam sobie, abym nie miała co ze sobą
zrobić, bo dla mnie doba ma za mało godzin, a co do
drugiej refleksji, to niestety prawda, że często nie
doceniamy kogoś za życia, tak jak na to zasługuje, a
gdy go zabraknie to wówczas żałujemy tego, iż może za
mało czasu mu poświęciliśmy, za mało rozmów z nim było
itp, al traktowania kogoś jak mebel sobie nie
wyobrażam, choć wiem, że takie być może.
Pozdrawiam, z podobaniem dla przekazu, msz ważnego i
życiowego :)