Siedem sakramentów świętych
W wodzie chrztu
Gdzie szkarłat się wybiela
Wszystko staje się nowe
W spotkaniu z życiem jasnym
Tak, że folusznik zawstydzony
Wszystko staje się nowe
W szumie wiatru nagłym
Co języki ognia rozdziela
Wszystko staje się nowe
W skrusze popiołu
W zgrzebnym worze pokuty
Wszystko staje się nowe
W nadejściu oblubieńca
W rozstaniu z ojcem i matką
Wszystko staje się nowe
W posłaniu owiec między wilki
W odpuszczeniu win i zatrzymaniu
Wszystko staje się nowe
W ostatnim tchnieniu
Gdy stare odchodzi
I wszystko staje się nowe
autor
kulasiekula
Dodano: 2022-10-18 19:45:09
Ten wiersz przeczytano 476 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Epifora bardzo ciekawa.
Taka jest kolej rzeczy, stare ustępuje nowemu i tak to
się kula :) Pozdrawiam :)
wiele jest takich punktów w życiu, od których
zaczynamy odnowę.