Siedem słów od serca

Zapukam delikatnie
pokornie
bo dawno nie byłem
wierzę, że mi otworzysz

znów śnieg zachęcił
moje zmarznięte dłonie
by wołać
o obecności

długo czekałeś
herbata ostygła
słońce
zdążyło nie raz
cię obudzić
a mnie nie było
teraz wracam
bo wrócić mogę
do twego domu

dzwonek nie działa
kroków nie słyszę
otwieram
„wróciłem”
bez echa
„przepraszam”
cisza mroku

„serce, gdzie jesteś?”

na stole
list
obok herbaty
siedem słów
„choć zimna, zawsze można ją wypić
samemu”

Bo warto rozmawiać z własnym sercem..

autor

sky dreamer

Napisany: 2013-11-21 Dodano: 2013-11-21 22:07:44

Ten wiersz przeczytano 722 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie