Sierpień

Ciężki skwar dopala ziemię
leniwy wietrzyk owiewa łąkę,
pola chlebem już pachną
a sady owoców są pełne.


Jedynie świerszcze cykają ochoczo
strumień pod lasem coś szemrze,
z koron sosen żywiczna woń
cały las spowija dziś.


Lśni w słońcu pajęczyny nić
echo umilkło między drzewami,
w tym skwarze jedynie dzięcioł
werwy do pracy nie stracił.


Tańczą promienie słońca
w koronach leśnych drzew,
jak łuski fali na stawie
migocą radośnie wśród runa.


Pod starym dębem usiadłem
w zadumę nad życiem zapadłem,
dokucza brak serca szczerego
w drodze przez życie przyjaznego.


Wiewiórki wśród koron drzew
wesołe harce przedstawiają,
wspaniały w tym roku jest sierpień
lecz za progiem stoi już wrzesień.


Powoli przygasa dzień skwarny
wietrzyk cuci do śpiewu ptaki,
już czas dać skwarowi odwet
i dać nam wieczorny koncert.


Waga©

autor

Waga

Napisany: 2005-08-28 Dodano: 2006-07-20 18:46:57

Ten wiersz przeczytano 681 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie