siewca
myśl jasna
ozłociła mój dzień
brunatnym liściem wystukując rytm
poszukuję umysłu
w przestworzach przejrzystości
zarysu istnienia
spojrzenie jedno
ozłociło mą myśl
wgłębiając kształt snu o tobie
straconym momentom
dorysowuję oblicze
dotykiem smagając usta
atomy
ziarna
rozsiewam ciebie
na łące mych złotych myśli
autor
my-void
Dodano: 2007-11-05 00:01:46
Ten wiersz przeczytano 549 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Rzeczywiście tajemniczo, intrygująco i nie do końca
trzeba wierzyć chyba zapewnieniom w dopisku
Tajemnica wiersza w poezji wpisana... A może pozwalasz
każdemu rozumieć, jak chce? Tajemniczo, ale ładnie:)