Siódma pieczęć

Rozłamana siódma pieczęć.
Wypuszczono na żer demony
z domu podstępnego Czarta.
Świat złem znowuż zniewolony.

Krwią mieściny okraszone,
dawniej zgiełku pełne były.
Dziś bezludziem wystraszone,
sterczą puste miejskie bryły.

Rozszarpane błądzą dusze,
lament obmył tych co żywi.
Winowajca w czeluść uszedł,
z tych przy życiu ciągle szydzi.

Świat zdusiła śmierć-macocha.
Chwytając o życiu wspomnienia,
padół ziemski ciągle szlocha.
Poległy już nawet ukryte marzenia.

Gdzieś w oddali światło błysło,
bowiem Zbawca z niebios zstąpił.
W ludzkich sercach życie trysło.
Powtórnie szansy człek dostąpił.

nawet po najczarniejszej nocy przychodzi dzień

autor

TomekJ82

Napisany: 2010-12-15 Dodano: 2010-12-16 22:41:46

Ten wiersz przeczytano 670 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie