Siostra
Przyjdz wcześnie rano
moja siostro
w małej kafejce
napijemy się kawy
masz takie piękne imię
Samotność
usiądziemy przy stoliku
jak dwie ważne damy.
Zajmujesz wielką część
mojego ja
a ta reszta
jest dla Niego
przy tobie chodzę
trochę skryta
a ty roześmiana
nawet nie widzisz tego.
Jesteś mi taka bliska
i przy tobie
nawet nie męczę się śmiechem
tylko czasem
nie wiem dlaczego
w tłumie ludzi
nikt nie widzi że jestem..
autor
Inn@
Dodano: 2007-06-06 00:00:16
Ten wiersz przeczytano 791 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Dobry wiersz. Interesująca personifikacja odczucia.
Najgorszą formą samotności jest samotność wśród ludzi,
czasem już nie pozostaje nic innego jak się z nią po
prostu zaprzyjaźnić, ale...czy można tak żyć ??
Samotność to taka straszna trwoga, jak spiewa Dżem-
Pieknie przedstawiona, siostra samotność podoba mi
się.
W tłumie ludzi też można ją dostrzec tylko patrzeć
trzeba umieć. Jak najbardziej OK
Jest czas, gdy żyjemy światem zewnętrznym, ale
przychodzi moment, kiedy zwracamy się ku swemu
wnętrzu, a wtedy naszym przeznaczeniem jest samotnośc.
siostra samotność....poczuje ten kto jest samotny....w
bardzo jaskrawy sposób przedstawisz to w w wierszu...
Wiesz, czytając te słowa tak sobie pomyślałam - pomimo
tłumu wokół, zgiełku i wrzawy ludzkich głosów...mamy
jedną, jedyną Siostrę, która jest czasem natrętem ale
w większości najlepszą przyjaciółką!
niektórzy ludzi łatwo przyzwyczajają się do nowych
sytuacji - także do samotności.. i z czasem staje się
ona czymś normalnym, wręcz bliskim, jak siostra...
b. ciekawe ujęcie tematu, który od wieków towarzyszy
poetom :)
Samotność w tłumie ludzi...Człowiek zawsze jest
samotny...-to nie frazesy
Dobry tytuł do tematu wiersza...siostra a samotność
Samotność jest siostrą niejednego człowieka...Czasami
samotnośc jest wskazana-jest "ważną damą'- ale pod
warunkiem ż nie zdominuje naszego życia...Ciekawy
wiersz...