..skąd zawierucha ?!

Jak zawsze w Twoich wierszach i tu nigdy nie można być
pewnym jak to wszystko się zakończy, bo zaskakujesz do
ostatniego słowa w wierszu :))

Łomatko elekstryczna a to się nawywijało!...Usiadłam
wygodnie, okular na nosie...i już oczami wyobraźni
jakiegoś opisu kataklizmu się dopatruję a tu się
chłopak z dziouchą miłuje - a niech Cię....hahaha

To Ci zawierucha co aż ogniem bucha ;) płonie stodoła
Ryś na pomoc woła :)))puenta jak zwykle zaskakuje , a
wiersz bawi :))

Myślę, że na taki pożar wystarczyłoby wiadro wody :)
oczywiście na głowę Jasia :)
Jeśli chodzi o wiersz, to przyznaję się - poszłam
mylnym tropem :))

hahahaha... jak zwykle wesoło i dowcipnie! Wspaniała
fraszka!