sklep z parapetem z jaśminu***

wchodzę do sklepu
z używanymi spojrzeniami
mimowolnie wypożyczę
te bezszelestne

Te milczące spojrzenia
rzucane ukradkiem
zza zamkniętych powiek

ciche westchnienia
otępiające bezwiednie
dzikie sumienie

chwilowa amnezja
bezcielesnego amanta
skradzionych nadziei

klimatyczne pomylenie
w żołądku bezsilności
na seledynowym okręcie
frywolności zachowań

czytam z ręki
chwytam łapczywie nadzieję
i chce złapać teoretycznie
diabła za koniec spódnicy

i kiedy otworze pudełko
okaże się że jest puste
a ja i tak nie będe miała odwagi
złożyć rekalamcji
w starym sklepie z parapetem z jaśminu

,,człowiek rodzi się, by umrzeć"

autor

Fifeczka

Dodano: 2006-06-24 21:17:09

Ten wiersz przeczytano 385 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie