Skok..

Stojąc nad przepaścią,
Uśmiechasz się do rozbitych marzeń,
Otoczony obłokiem lodowatej mgły,
Patrzysz w dół na czerwone płomienie,
Przerażony cofasz się.. Strach sieje zwątpienie,
Po twarzy płyną łzy, nikt tego nie zauważy,
Zaciskasz pięści czujesz w gardle słony smak,
Ból zamienia się w gniew, a strach w obojętność..,
Zamykasz oczy biegniesz by rozpocząć swój lot w nicość..

autor

adria

Dodano: 2005-08-24 20:21:37

Ten wiersz przeczytano 483 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie